අද නත්තල් දවස හොදටෝම වහිනව.වීල් බෝඩිමට වෙලා හිටියෙ ගෙදර ගියෙ නෑ.
හෙට ආයිත් රැකියාව කරා පිටත් වෙන්නත් එපායැ.බත් ඇන්ටි වැස්සෙම බත් විකුනනව.
මම රු 60 ක් දීල බත් එකක් අරන් කෑව.වීල්ට මතක විදියට බත් ඇන්ටි ඉස්සෙල්ලම හන්දියෙ
කඩයක් දාගෙන හිටියෙ.කවදාවත් දවල්ට උයාපු කෑම රෑට එයා විකුනුවෙ නෑ.
අනිත් කඩවල එකම රෝල්ස් එක වතුරෙ දාල බැදල දුන්නෙ.එකම එලවලු රොටිය හවසටත් රත් කරල දුන්නෙ.
දවල් බත් ඉතුරු නම් ඒකම තමා රෑටත් දෙන්නෙ.
රෑට අලුත් කෑමක් කන්න ඕනෙ නම් කොත්තු පාරක් නැත්නමු රයිස් එකක් වගේ තමා කන්න ඕනෙ.
බත් ඇන්ටි එහෙම කලේ නෑ. වීල්ට තේරුනා ඔය විදිහට නම් කඩේ කරන්න වැඩිකාලයක් බැරි වේවි කියල.
බත් ඇන්ටිගෙ මහත්තය නෑ. මන් අහන්න ගියෙත් නෑ.ලමයි එක්ක එක්ක තනියම ඉන්නෙ ගෙයක් කුලියට අරන්.
ටික කාලයක් කඩේ කරල පස්සෙ ඇන්ටි කඩේ වහල දැම්ම.ඇහුවාම කිවුවෙ කුලිය ගෙවාගෙන කඩේ කරන්න අමාරුයි කියල.
දැන් බයිසිකලේ කෑම වර්ග තියාගෙන ගිහින් විකුනනව.දවසක් මන් දැක්ක මිනෙහෙක්ට තියා වාහනේකටවත්
යන්න බැරි මහ වැස්සෙ පොලිතින් උරේකුත් ඔලුවට දාගෙන බත් ඇන්ටි බයිසිකලේ පාගනව.මට පුදුම හිතුන.
ඒක කොච්චර දරාගැනීමක්ද.ඒවගේ දහිරිය වන්ත කාන්තාවක් මෑතකදි වීල්ගෙ මතකෙට එන්නෙ නෑ.
වෙලාවකට හිතෙනව මන් මේ කිසිම වැඩකට නැති දේවල් කියවනව කියල.
මන් දන්නෑ.වීල්ට තේරෙන විදියට මිනිසුන්ගෙ සංවේදී කම ටිකටික නැතිවෙලා ගිහින්
ආත්මාර්තකාමීත්වය හැම තැනම.නගෙරෙ ලමයින්ට ලමා කාලයක් නැහැ දැන්.
උදේ වෑන් එකේ ස්කෝලෙ ගිහින් හවස වෑන් එකේ ගෙදර එනව.ආපුවෙලා ඉදල තරහින් ඉන්නේ ඒ ලමයි.
අනිත් මිනිස්සු ගැන හිතන්න තියා අපේ වටේ පිටේ ඉන්නේ මිනිස්සුද නැත්නම් .
වෙන මොක්කු හරි සත්තු ජාතියක්ද කියල උන්ට නිච්චියක් නෑ.
ඇහුන් කන් දෙන්න උන්ට පුරුද්දක් නෑ.ආපුවෙලාවෙ ඉදල ටීවී එකේ.
උන් පෙන්නන දේ බලන්න පුරුදුවෙලා.ඉතින් උන් ආත්මාර්තකාමී වෙන එක පුදුමයක් නෙමේ.
කාර්ය බහුලත්වය මිනිසුන්ව ආත්මාර්තකාමී කරනව.
වීල්ට නත්තල් නැති උනත් ඉස්සර නත්තල් ගහක් හදනව.පිදුරු ගෙනත් ගවලෙන් හදනව.
දැන් ඕවට වෙලාවක් නෑ. වෙලාවක් තිබුනත් ඕන කමක් නෑ.ඉතින් මිනිස්සු අසංවේදී වෙනව.
රචනාව නවත්තල දැන් ආපු වැඩේ කොරල ඉමු...........
ඔයාල හැමෝටම සුභම සුභ නත්තලක් වේවා........................!
