Monday, March 30, 2015

නුඹවත් මට දැන් අමතකය









බලා හිඳමි මම දුර ඈත
බොඳ වූ නුඹේ රුව දෙස
කාස්ටය දරාගෙන නුඹ යන දුර ඈත
වස්සානය තව දුරද නුඹේ දෙපයට
නමුත් මම මෙතැනම හිඳින්නෙමි
නිකමට සිතෙයි නුඹ තාමත් එකම තැන බව
වස්සානය මට දැන් අමතකය
නුඹවත් මට දැන් අමතකය